Η αυλαία άνοιξε
Απομένει ο θίασος να κάνει το ντεμπούτο του.
Εν αναμονή...
(Στίχοι του κομματιού σε μετάφραση)
Σας μιλώ για μια εποχή που οι κάτω των είκοσι δεν μπορούν να γνωρίζουν.
Η Μονμάρτη τον καιρό εκείνο άφηνε τις πασχαλιές να αιωρούνται μέχρι κάτω από τα παράθυρά μας.
Κι αν το ταπεινό δωμάτιο που το είχαμε για φωλιά δεν ήταν και τόσο σπουδαίο.
Ήταν εκεί που γνωριστήκαμε. Εγώ με πείνα που κραύγαζε και συ που πόζαρες γυμνή.
Ανέμελη ζωή, ανέμελη ζωή ήμασταν δηλαδή ευτυχισμένοι.
Ανέμελη ζωή, ανέμελη ζωή δεν τρώγαμε παρά μια μέρα για δυο...
Μέσα στα γειτονικά καφενεία ήμασταν μερικοί που αναμέναμε τη δόξα
Και αν και εντελώς φτωχοί με την κοιλιά μέσα
Δεν παύαμε να πιστεύουμε σ' αυτό.
Και όταν κάποιο μαγειρείο με αντάλλαγμα ένα καλό ζεστό γεύμα μας έπαιρνε ένα καμβά...
Απαγγέλαμε στίχους μαζεμένοι γύρω από τη σόμπα Ξεχνώντας το χειμώνα.
Ανέμελη ζωή, ανέμελη ζωή σήμαινε πως είσαι ωραία.
Ανέμελη ζωή, ανέμελη ζωή και μας κατείχε όλους μας ορμή ελπιδοφόρα...
Συνέβαινε συχνά μπροστά στο καβαλέτο μου να περνώ νύχτες λευκές
διορθώνοντας το σχέδιο της γραμμής ενός στήθους, του περιγράμματος ενός ισχύου.
Και δεν ήταν παρά πρωί όταν καθόμασταν τελικά μπροστά σ' ένα καφέ με κρέμα.
Εξαντλημένοι μα συνεπαρμένοι, ακριβώς επειδή αγαπιόμασταν και αγαπούσαμε τη ζωή.
Ανέμελη ζωή, ανέμελη ζωή πήγαινε να πει πως είμαστε είκοσι χρονών.
Ανέμελη ζωή, ανέμελη ζωή και αναπνέαμε τον αέρα της εποχής...
Όταν τυχαία κάποια μέρα πήγα κι έκανα μια βόλτα στην παλιά μου διεύθυνση,
δεν αναγνώρισα πια ούτε τους τοίχους, μήτε τους δρόμους που είχε δει η νεότητά μου.
Από μια σκάλα ψηλά ψάχνω να βρω το εργαστήριο απ' το οποίο δεν έχει απομείνει τίποτα.
Στο νέο της σκηνικό η Μονμάρτη μοιάζει θλιμμένη και οι πασχαλιές είναι νεκρές.
Ανέμελη ζωή, ανέμελη ζωή ήμασταν νέοι, ήμασταν τρελοί.
33 σχόλια:
Καλή αρχή!
Για να δούμε...
Φιλάκια.
ααααα ωραία!!!
δίπλα απο την lena θα κάτσω,να τις τρώω και τα ποπ κορν . . .
Γιά να δούμε . . .
Καλή αρχή.
υ.γ τσιγάρο επιτρέπεται;
Βαϊτσάκι μου γλυκό....
Καλή αρχή....Με χαμόγελο....!!!!
Σε φιλώ....
Ήρθα..
Μποέμισα κι εγώ.. Όχι;
Να αυτά τα μάτια να λάμπουν πάνω στο σανίδι ήθελα να δω..
Και σου πάει και το μαύρο. Και η μουσική σου..
Αν περισέψει ένα ρολάκι για μια μποέμισα μικρή και ανίδεη..
Περιμένω το θ(ε)ίασο.. θείος και αέρινος θα είναι.. Όπως και η μικρή μποέμισα που γνώρισα ένα βράδυ σε ένα μαγαζάκι στη Ναυαρίνου... Και παραμένει αέρινη και τόσο μα τόσο αληθινή.
Φιλί όλο δικό σου.
Παίρνω θέση
Και περιμένω να σε απολαύσω
Ξανά και ξανά...
φιλί τεράστιο
με την αγάπη μου
Παρα πολύ όμορφη ατμόσφαιρα..
Νομίζω ότι θα 'κολλήσω'..
Σε φιλώ!!
Καλή αρχή!
Καλορίζικο! Ελπίζω να αφήνετε το σνούπι να τρυπώνει κι εδώ, ε;...
αρφ!
Υ.Γ. ο σύνδεσμος που έχουμε επισκεφτεί βάφεται με σκούρο μπλε που πάνω στο μοβ δε φαίνεται καλά...
μποεμισα λεω...
ετσι μια ζωη...
ποσο ομορφο σπιτικο...!!!
τι ζεστασια που νιωθεις μπαινοντας...;
παιρνω θεση...ανοιγω τα ματια και τα αυτια και ολες τις αισθησεις σε εγρηγορση...
ειμαι απο τωρα σιγουρη πως οτι δω θα αξιζει το καλυτερο χειροκροτημα μου!!!
θα ειμαι εδω...και εδω!!!
πολλα νεραιδενια φιλακια ματια μου και μπολικη αστεροσκονη ριχνω στο περασμα μου σε τουτο εδω το μαγικο σπιτι!!!
Με γεια το νέο σου καταφύγιο! Η αισθητική του μου πηγαίνει γάντι, όσοι παρόντες, θιασώτες, παραστάσεις μποέμικες χωρίς πρόβες, μουσική χωρίς παρτιτούρες... και τι μένει; Ψυχή! Μου κάνει!
Διαρκείας η δική μου κράτηση :-))
ενας...κλοσαρ..θα σε εβρισκε οπου και αν τρυπονες...ευχομε να μοιραστουμε..το βραδυνο μας φαγητο.
... ΚΑΛΑ ΒΡΑΔΥΝΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ....
ΥΣ.Η ΦΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΑΣ ????
ΥΣ1...ΜΟΥΣΙΚΗ...ΤΕΛΕΙΑ...
Με έχεις καταστρέψει.. Δε σου λέω τίποτα άλλο..
Το έχω λιώσει...
Κι όλο στο θεατράκι με βρήσκεις.. Παρέα με αυτούς που οι άλλοι ονομάζουν αλήτες.. Κι όλο το φόρεμα κατεβάζω να αποκαλύψω ένα μέρος από το στήθος.. Κι όλο τα πόδια μου σταυρώνω.. Κι όλο να νιώθω..
Και δε βοηθάνε και οι μέρες.. και οι μέρες αυτές.. Αχ αυτές οι μέρες..
Πότε θα αρχίσουν οι παραστάσεις;
Θέλω να ακούσω τον ήχο του τακουνιού στο σανίδι.. Να διαπερνά η ενέργεια της σκηνής όλο το κορμί.. Να δω το κόκκινο κραγιον στα χείλη.. Να νιώσω ξανά ζωντανή για λίγο.
KAΛΟΡΙΖΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.ΤΕΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ.ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΥΠΕΡΟΧΟ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.
Μετά τη ζεστασιά της σοφίτας , η γλυκιά οικοδέσποινα αποφάσισε να μας ξεναγήσει και σε άλλους θαυμαστούς χώρους του ψηλοτάβανου αρχοντικού της ...
Παλιοκαιρισμένο σανίδι , ποτισμένο με συναίσθημα θιάσων που δεν φοβήθηκαν να εκφράσουν εκείνα τα παγιδευμένα που άλλους πνίγουν .... σαγηνευτικές καταπακτές για άβατους χώρους στους μη μυημένους και παντού αυτή η άχρονη αίσθηση της προσδοκίας για τη " παλιά δοκιμασμένη συνταγή φροντίδας της ψυχής" ....
θέλω κι εγώ μια κρατημένη θέση για όλες τις παραστάσεις αγαπημένη μου κοπέλα .... ξέρω ότι το να αιχμαλωτίσεις εσύ την προσοχή μου , μόνο καλό μπορεί να μου προσφέρει .... μέχρι τότε θα μου κάνει συντροφιά η γοητεία της αναμονής .
Φιλιά πολλά !!!
Καναρινένια μου...
μου θύμισες μερικά από τα αγαπημένα μου αναγνώσματα (όπως τα βιβλία του Φρέντυ Γερμανού...)
υπέροχο το blog σου, ατμοσφαιρικό και νοσταλγικό...
:)
Μαγικό, βγαλμένο από τα πιο απίθανα όνειρα!
Καλή αρχή, καλό φθινόπωρο, όλα καλά να σου πάνε!!
Σας ευχαριστώ όλους για την θερμή υποδοχή σας!
Θα ξαναπεράσω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, έτσι όπως αρμόζει. Στον καθέναν ξεχωριστά...
Λενάκι μου,
σε ευχαριστώ, για την υποστήριξή σου και που φάνηκες εδώ από την πρώτη στιγμή.
Σε φιλώ!
Πρωτόπλαστε συνθιασάρχη,
πώς είπατε;
Θέλετε να καθίσετε; Και μάλιστα δίπλα στην κορασίδα μας τρώγοντας από τα ποπ κορν της;
Να σηκωθείτε αμέσως και να 'ρθείτε να με βοηθήσετε που έχω πρόβλημα με τον φωτισμό. Κι εκείνος ο προβολέας που λέγαμε; Ακόμη να φανεί...
υ.γ. Εσείς καλύτερα απ' όλους ξέρετε τους κανονισμούς αυτού του θεάτρου, μη με φέρνετε σε δύσκολη θέση ρωτώντας με για το τσιγάρο. Σε ιδιάζουσα περίπτωση, τρέξτε στην καταπακτή.
Φιλί.!
Έλενα,
το Βαϊτσάκι με ξάφνιασε ομολογώ.
Είναι που μόνο ελάχιστα και ιδιαιτέρως πολύ δικά μου άτομα γνωρίζουν κι επιτρέπω να με αποκαλούν έτσι.
Να υποθέσω ότι έγινες ένα από αυτά;
Καλοσύνη σου σε φιλώ κι εγώ!
jα-cka-λα-ki μου,
καλώς την μου!
Ξέρεις; Ξεχειλώνει η χαρά σαν βρίσκουν τρόπο κι ανταμώνουν οι μποέμισσες.
Τον ρόλο κορίτσι μου τον έχεις από τα πριν κερδίσει, περισσεύματα σε αυτόν τον θίασο, με τους δικούς μου εκάστοτε πρωταγωνιστές, δεν μοιράζω.
Με συγκινείς...
Το φιλί έφτασε, και μάθε, ήταν στ' αλήθεια όλο δικό μου. Σε ευχαριστώ!
Άνιμα ψυχεδελική μου αγάπη,
δίπλα μου έλα και κάτσε
αγκαλιά
όπως τότε...
Κι η δική μου αγάπη, είναι πάντοτε εκεί, για τους ανθρώπους που επέλεξα να δώσω.
Καλλιτέχνιδα του δρόμου,
σε ευχαριστώ!
Και να "κολλήσεις" να μου φέρνεις τον αντίκτυπο των θεατών του πεζοδρομίου.
Σε φιλώ κι εγώ, μια ξεχωριστή ημέρα να έχεις!
Μαριλάκι,
βεβαίως κι ο σνούπι.
Σε ευχαριστώ καλή μου!
Και κυρίως που με ενημέρωσες για τον σύνδεσμο, ώστε να τον διορθώσω.
Ναϊάδα μαγεμένη μου,
αχ σε πεθύμησα εσένα! Και χαμογελώ ευχαριστημένη έχοντας πλέον λιγάκι χρόνο να σε δω ξανά.
Τρυφερή μου εσύ, ποτέ δεν στερείς το χειροκρότημά σου, γιατί είσαι ζεστός άνθρωπος.
Άντε ανέβα στον Πήγασό σου κι έλα να τα πιούμε! Εγώ θα έχω και κάτι νήματα μαζί... η τρελή... ξέρεις από αυτά που σου είπα!
Σε φιλώωωωω!!
Ευαγγελία μου αγαπημένη,
μακάρι! Είθε τα λόγια σου να φέρουν ψυχής σημάδι σε τούτο τον νέο τόπο.
Η δική σου παρουσία και εδώ έχει σημασία για 'μένα. Σε ευχαριστώ!
Το εισιτήριο διαρκείας δικό σου και μάλιστα χωρίς χρέωση, γιατί έτσι το θέλω για 'σένα.
Γρηγόρη,
βρε Γρηγόρη,
αχ βρε Γρηγόρη.
Μια γουλιά και δυο καρποί, ακόμη κι αν είναι λίγοι, φτάνουν για να μοιραστούν οι μποέμιδες το βραδινό τους.
υ.γ. Της Αντουανέτας (?) σίγουρα δεν είναι!
υ.γ.1 ...Συμφωνώ...απόλυτα...
jα-cka-λα-ki μου,
τόσο κατά την είσοδο όσο και καθ' όλη τη διάρκεια των παραστάσεων, ευθύνη φέρω εγώ. Κατά την έξοδο και τον αποχωρισμό, ουδεμίαν δεν φέρω!
Μάτια μου, μποέμιδες είναι τούτοι, όχι αλήτες. Τους αλήτες, του έχω αλλού, ευλαβικά φυλαγμένους σε τόπο άβατο.
Και να ξέρεις τούτο. Πως η ενεργεία της δικής σου θέλησης έδωσε ώθηση στο θίασο να ξεκινήσει μια ώρα αρχύτερα.
Πόσο σε ευχαριστώ για τον ενθουσιασμό σου, ξέρεις; Μάθε το!
Σκροτζ,
σε ευχαριστώ φίλε για τα λόγια σου.
Να έχεις μια ευχάριστη μέρα!
Ζεστέ μου Ηλία κι αγαπημένε,
και μου άρεσε τόσο, σαν αντιλήφθηκες τούτη τη σελίδα, έναν ακόμη χώρο του ψηλοτάβανου αρχοντικού. Εύστοχο και όμορφο συνάμα!
Κι από τα λόγια που άφησες, κατάλαβα πως αντιλήφθηκες σωστά την ιδιαιτερότητα τούτης της σκηνής. Δε σου κρύβω πως τρόμαξα λιγάκι. Είτε που εσύ ξέρεις καλά να συναισθάνεσαι, είτε που εγώ φανερώνω πιότερο του επιθυμητού.
Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά που είσαι αληθινός αναγνώστης κι όχι απλά περαστικός.
Ανταποδίδω τα φιλιά κι ευχές για μια όμορφη Κυριακή!
Πανδώρα μου,
και να που ντρέπομαι, μα πρέπει να ομολογήσω, πως δεν έτυχε να αναγνώσω Φρέντυ Γερμανό μέχρι στιγμής.
Κι επειδή τον ανέφερες και τον συσχέτισες, θα ψάξω να βρω τα βιβλία του για να νιώσω αυτό που μου λες.
Σε ευχαριστώ πολύ γλυκό κορίτσι!
Κούκε μου ξεχωριστέ,
τόσες ευχές μαζεμένες, με κάνεις και νιώθω ευτυχής!
Σε ευχαριστώ!!
Καναρινένια...ήταν αυθόρμητο και έτσι αισθάνθηκα όταν σε αποκάλεσα με το όνομά σου...
Ζητώ συγγνώμη....
Να είσαι καλά....την καλημέρα μου....
Έλενα και Πολύχρωμα Όνειρα,
νιώθω την καλή σου προαίρεση, ας μην αναλωθούμε άλλο σε αυτό. Πιότερο παραξενεύτηκα, παρά ενοχλήθηκα.
Την συγνώμη σου δεν την άγγιξα, γιατί δεν χρειάζεται καλή μου.
Το ίδιο επιθυμώ και για εσένα, να είσαι και να περνάς εξαιρετικά!
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου