έτσι που . . .
βροχή σου γίνομαι
στη στέρφα γη σου
του στήθους μου τη ρώγα
ρουφάς κι αποστραγγίζεις
με κόκκινο βάφω
το μαύρο σου φόντο
Τι βροχή κι αυτή!
Τώρα, θαρρείς ξεδίψασες;
Με διψάς
.
όσο σε διψώ
κι εγώ.
Μουσική επιλογή: Έλλη Πασπαλά ~ Ενός λεπτού φιλί
